Anemon | Saklı Arzu

Kod:

***
Malikanenin ikinci katında bulunan özel odalardan biridir.
İki kişilik olmasıyla beraber oldukça geniştir ve duvarları kırmızının
en çarpıcı tonuyla dekore edilmiştir. Dore rengi şamdanlar,
koltuk takımları ve aynı renkteki perdeler ile kırmızı satenden yatak
örtüleri görünümünün oldukça ihtişamlı olmasını sağlarken, pencerelerinin
arka bahçedeki emsalsiz göle bakıyor oluşu odanın güzelliğine güzellik
katmaktadır. Eğer gizi seviyorsanız, tam size göre bir yerdir.

ayırtılmıştır.**

**

Minik bir fısıltıydı yalnızca özlemimin alevinde kavrulan
kalbimde umutsuzluğumla duymayı beklediğim. Mânasını
kavrayabildiğimde benliğimin derinliklerine gizlenmiş
arzularımı açığa çıkaracak bir çift sözcükten ibaretti sevdiğimin
dudaklarından dökülmesini umut ettiklerim; ama asla söylenmeyecek
gibiydiler.

Oysa gözyaşlarımın maskesi gözkapaklarım ruhumun derinliklerindekileri
gizliyorken bile nasıl büyük bir aşkla bakıyordum ona. Nasıl da sarmasını
istiyordum kollarını boynuma, dudaklarını dudaklarımda hissettiğim
zamanın anıları nasıl da canlıydılar zihnimde hâla...

Ah, umutlarım.
Vazgeçemiyorum onlardan artık gücüm olmasa da. Belki döner diye
düşünmeden duramıyorum saf, ve masumca. Olmayacak hayallerimi
sürdürüyorum sanki hiç duramayacakmışçasına. Gerçeği bilsem de
kabul etmiyor, ve beklemeye devam ediyorum kalbimde saklı
sevgimin parlaklığının bile aydınlatmaya yetmediği ölçüde karanlık olan
gecede, odamın yalnızlığında.

**

Tüy kalemini yan tarafında bulunan kısma yerleştirip başucundaki komidinin üzerine bıraktığı deri kaplı defterine hüzünlü bir bakış attıktan sonra olduğu yerde doğruldu hafifçe ve saten çarşafların arasında kaybolmuş vücudunu toparlayıp yataktan kalktıktan sonra yalınayak banyoya doğru yürüdü. Yorucu bir gece olmuştu ve O' nunla yaşadıklarından sonra fazlasıyla yıprandığı göz önüne alınınca kötü bir durumda olduğundan Eff erken yatmasının daha iyi olacağını söylemişti genç kıza. Gerçekten de ayakta duracak hâli kalmamıştı ve geri kalan ufak işlerle Eff'in yalnız başına idare edebileceğini düşünüp kendini odasının rahatlığına bırakmıştı. Yalnızlığına* Bu duruma alışması gerektiğinin farkındaydı oysa, bu denli ortak çevreleri varken Bernard'la karşılaşmamayı başarabilmesi fikri gülünçtü sonuçta. Bunu düşünmek istemiyormuşçasına başını iki yana salladı hızla ve banyoya vardığında uzanıp musluğun soğuk tarafını açtıktan sonra akan suyla gerdanını ıslattı sanki içerisi onun için fazla sıcakmışçasına.

Başını kaldırdığında aynadan kendisine bakan yüz oldukça yabancı gelmişti: Gözlerinde eski sıcak parıltılar yerinde buz gibi bakışlar, dudaklarında çekici gülümsemeler yerine titremeler, gözaltlarında şimdi makyajsızken açıkça belli olan morluklar vardı. Kendine inanamadı, o farkındalıktan uzaktayken acı onu nasıl da değiştirmişti, nasıl da yabancılaşmıştı ruhunu yansıtma çabasındaki bedeninin ayrıntıları.

"Sensizlik öyle zor ki..."

Yutkundu hafifçe, gözlerini yumdu kendini görmek istemiyor gibi hüzünle ve başını eğip çıktı banyodan yatağına dönmek üzere. Yapacağı en iyi şey uyuyup anlamsız hayatından uzaklaşmak olacaktı, belki bir kaçış daha yaşarsa tüm bunların katlanılabilitesi artacaktı. Belki de uyandığında her şeyi unutacaktı. Ağır adımlarla ulaştığı yatağına uzanırken akan gözyaşlarını tutamadı fakat umursamadı, uzanıp başucundaki lambayı söndürdükten sonra yorganına sıkıca sarıldı ve asla uyanmak istemediği bir uykuya daldı. Kim bilir, belki göreceği rüyâlarında bile O vardı.

Kalabalığın arasına karışıp kızı izlemesi pekte zor olmadı O'nun için. Kendinden ölesiye geçmiş öğrenciler artık kimin kim olduğuna dikkat etmiyor gibiydi. Bu ev bu gece fazlasıyla edepsizlikle doluydu. Bu nedenle memnuniyetle gülümsedi adımlarını hızlandırıp Odille’i izlemeye devam ederken. Düşüncelerini duyabiliyordu, aklındakileri görebiliyordu. Fakat ruhu kadar zihnini de ele geçirmiş acı adamın bunlara karışma süresini kesinlikle kısaltmaktaydı. Bu nedenle vampir kanının verdiği hızı kullanarak O’nu alt etme kararı aldı. Gideceğini bildiği odaya kızdan daha önce varıp karanlığın koyu pelerinini üzerine geçirirken az sonra olacaklardan fazlasıyla emindi.
**
Kapının sert savrulmasının ardından geleni tanıması için görmesine gerek yoktu. Daha kapığın eşiğindeyken odayı dolduran kokusu oldukça taze ve etkiliydi D için. Kız banyoya ilerlerken odanın zifirden en çok nasibini almış köşesindeki koltuğa düşünmeden yerleşti. Mırıltıya karışmış sözcükleri oldukça net seçebiliyordu, kendisine bahşedilmiş hazine niteliğindeki yeteneklerine bir kez daha minnet duyarken kızın döndüğünün belirticisi ayak sesleri kapladı sessizliği. Biçimli vücudunu her ayrıntısına kadar seçebilmekteydi içeri girdiğinde, kızın düşüncelerle işgal edilmiş dikkati ise Daeron’ı fark etmesini önlüyordu. O yatağına yerleşene kadar bekledi, beklerdi. Sonunda kazanacağı şeyi bildiği sürece ne sorun vardı? Tüm gece onlarındı.
Bir süre geçtikten sonra ağır adımlarla yanına ulaştı. Uykunun kollarına kendini bırakmak üzerine olan kızın tatlı soluğu yüzüne çok yakındı. Boynundan başladığı öpücükleriyle sol kulağına yanaştı yavaşca. İrkilmeyeceğini biliyordu Odille’in, irkilmemişti. D hiçbir partnerine olmadığı kadar kibardı bu gece çünkü.

“Kıymetini bilmeye geldim.”

Oldukça tuhaf bir rüyada gibiydi. Bedeninde dolaşan dudakların bıraktığı yakıcı öpücükler ürpermesine sebep olurken kalbinde tatlı bir müzik çalıyorlardı sanki. Önceleri rüya sandığı dokunuşlar gerçeğe dönüşürken kulağına fısıldanan kelimelerin, kendini hayalî bir cennetin en güzel mekânındaymış gibi hissetmesini sağlamak için var olduklarından o kadar emindi ki! Gülümsedi. O olduğunu biliyordu, gelmişti işte ve her şeyi geride bırakabilmeleri için bir şans vermişti ikisine. Kıymetini bilmeye geldim.

"Ah sevgilim."

Sanki açtığında O'nu göremeyecekmişçesine sımsıkı yumduğu gözkapakları titriyorlarken geceliğinin çıplak kıldığı omuzlarında, boynunda ve yanaklarında hissettiği öpücüklerin esiri olmuş gibiydi. Tutkuyla arzuladığı dudaklar en sonunda kendisininkilere yönelirken yüzünde istemsizce çekici bir gülümseme olmaya başlamıştı. O kadar uzun zamandır bunun hayalîni kurmuştu ki! Aslında bu gece aralarında geçen soğuk karşılaşmadan sonra gelmesini mantıklı bulduğu söylenemezdi, evet belki tüm kalbiyle bunu umut ediyordu fakat geleceğini ciddi anlamda düşünmemişti. Yine de bunu sorgulayacak değildi, gecenin karanlığının ele geçirdiği odada O'nunla yalnızken ve yapmak üzere oldukları şeyin farkındalığındayken hiçbir şeyi umursamıyor gibiydi. Arzulu dudaklar kendisininkileri istekle öperken karşılık verdi sevdiğine*, nazik hareketlerle geceliğinin altında dolaşan eller ürperen bedenine büyük bir haz veriyorlar, genç kızın kendini mükemmel bir uçuşu yaşar gibi hissetmesini sağlıyorlardı. Seni seviyorum Bernard.

» ll Lates Apetitus l ~ l Saklı Arzu:I ll
» ll Lates Apetitus l ~ l Saklı Arzu:II ll
» ll Lates Apetitus l ~ l Saklı Arzu:III ll
» ll Lates Apetitus l ~ l Saklı Arzu:IV ll