Bugun sehri gezmeye ciktim.Dort senedir gelmiyordum Roma'ya.Cocuklugumun buyuk bir bolumu burda gecmisti.Kolay degildi unutmak.
Cisimlenerek gelmistim.Fazla dolu olmayan haftasonumu burda gecirmekti amacim.Uzun zamandir ugramadigim bir yer olan Ispanyol Merdivenleri'ne cisimlendim.
Piazza di Spagna her zamankinden kalabalik gorundu gozume.Bir cogu da turistti.Sanirim bende turist sayilirdim.Yavasca yurudum, merdivenlerden ciktim.Asagida daha kalabalik bir grup daha dikkatimi cekti.Bu bir japon turist grubuydu.Hepsinin boynunda birer fotograf makinesi vardi.
Birden suanki durusumu merak ettim.Yanimdan gecen bir adama seslendim.
"Pardon beyefendi, acaba fotografimi ceker misiniz?"
Genc adam gulumseyerek makinemi aldi ve iki tane resmimi cekti.
"Tesekkurler."
"Rica ederim bayan, iyi gunler"
Resimlere baktim.Gozumdeki gunes gozlugu bana farkli bir hava vermisti.Kendi kendime gulumsedim ve makineyi cantama koydum.
Bir Muggle gibi davranmak hosuma gidiyordu.Bu, bazen benim icin bir kacis yoluydu.Iste bu yuzden Roma'yi seviyordum.Bana bir ilac gibi geliyordu.
Birden tepemde ayak sesleri duydum ve bereli bir adam yildirim gibi yanimdan kostu.Elinde benim cantamla!!
"Heeyy!!" diye bagirdim kosarak.Asagiya indim.On metre otemdeydi.Derken bir Alman aileye carptim.Kucuk bir oglani dusurmustum.Annesi sasirarak durdu.Hemen cocugu kaldirdim ve bereli hirsizin pesine dustum.
Onu gormustum.Hizla kosmaya basladim.Bedenim artik ikaz ediyordu, bu kadar efor harcamaya alisik degildi.Yorulmustum.Yine de kosuyordum.Bir sokaktan iceri daldigini gordum.Otuz saniye sonra sokagin basina geldim ama yoktu.O kadar kalabalikti ki gormiyordum.Kendi kendime lanet okudum.Via Condotti oldukca kalabalik bir caddeydi ve bir suru dukkan vardi.Onu arayacak degildim.
Sinir icinde yurumeye devam ettim.Iyiki asam kotumun cebindeydi, yoksa o da kaybolacakti.Ama cantamda tum param,fotograf makinem ve cuzdanim vardi.Oldukca kizgindim.Dinlenmek icin bir banka oturdum.