Natalie Francis
Muggle *lütfen bir rütbeye başvuru yapınız*
Mesaj Sayısı : 12
Yaş : 32
Rp Düzeyi : Çığır açan, akla zarar!
Özel Yetenek : . Metamorfmagus
Kayıt Tarihi : 29/05/10
Ruh Hali : 
 | Konu: Dördüncü Sınıflar Birinci Ders  Paz 30 Mayıs 2010, 20:45 | |
| Rengi solmuş, kurumuş Sonbahar yapraklarının üzerine nazikçe konan kar tanelerinin görüntüsü içinde ki tuhaf heyecanı daha da alevlendiriyordu. Yavaş yavaş, hoş bir ahenkle yağan kar taneleri hemen oracıkta, düştüğü yerde eriyordu. Güneş etkisini yitirirken günler geçtikçe yerini soğuk havaya bırakıyordu. Yağan kar ise bunun en koyu destekçisiydi. Başını kaldırarak gökyüzüne doğru bakmaya çalışsa da güneş ona, 'Henüz gitmedim!' Diyordu gözlerine delice çarparken. Gözlerinde ki acının bir an evvel dinmesi için göz kapaklarını indirerek kısa bir süre için acının geçmesini bekledi. Şimdilik her yerin beyazlara bürünmediğine şükrediyordu. Aksi takdirde beyazların gözünü kamaştırıp bir kez daha acı duymasına sebep olabilirdi. Pencerenin pervazına dayadığı kollarını çekerek göğsünde kavuşturdu ve sınıfa doğru döndü. Ara ara pencerelerden içeriye doğru sızan güneş ışıkları, sınıfı bir nebze olsun ısıtabiliyordu. Aslında sınıfta soğuk bir havadan çok, normal bir sıcaklık hâkimdi. Kendi masasıyla, sihirbaz sıraları arasında belirli bir aralık vardı ve her sıranın üzerinde beyaz birer tüy bulunuyordu. Henüz kendi odasını dahi düzeltmeye fırsat bulamadığından sınıfın ders dışında ki görüntüsüyle ilgilenememişti. Üzerinde ki cüppeyi düzelterek masasının üzerine oturdu. Elinde asasıyla öğrencilerin gelmesini bekliyordu. Son dersi olduğu için şanslı olduğunu düşünüyordu, günün geri kalan kısmında dışarıda ki muhteşem havayla birlikte olmanın onu oldukça rahatlatacağına kendisini inandırmıştı.
Öğrenciler yavaş yavaş kapıyı aralayarak içeri giriyor ve sıralarına oturuyorlardı. Natalie onları yüzünde ki zarif gülümsemesiyle karşılıyordu. Tüm öğrencilerin yerlerini almasıyla oturduğu masadan yavaşça kalkarak asasını iki ucundan tuttu ve kibar bir ses tonuyla konuşmaya başladı. ''Merhaba genç sihirbazlar! Ben Natalie Francis, bundan sonra ki Biçim Değiştirme derslerini birlikte işleyeceğimizi umut ediyorum. Çoğunuzu henüz tanımasam da bunun zaman içerisinde gelişeceğine inanıyorum. Ders içinde veya ders zamanı dışında herhangi bir konuya kafanız takılırsa hiç tereddüt etmeden danışabilirsiniz.'' Sıraların arasında küçük adımlarla dolaşıyor ve kendisine doğru bakan çocuklara tebessüm ediyordu. Çok yumuşak birisi olarak görünse de aslında her zaman böyle olmadığını yakında öğreneceklerinden hiç şüphe duymuyordu. İtaatsizlik, saygısızlık ve bunun gibi kendisine karşı oluşabilecek veya kullanılabilecek negatif terimlerden hoşlanmadığını mutlaka belirtecekti. Sadece öğrencileri tanıma aşamasında olduğundan onları büyük bir titizlikle incelemenin kendisine daha yararlı olacağı düşünüyordu.
''Evet, muhtemelen sıralarınızın üzerinde duran tüylerin ne işe yarayacağını merak ediyorsunuzdur - belki de etmiyorsunuz. Ama şimdi, tüm dikkatinizi bana yoğunlaştırmanızı istiyorum. Bu derste cisimleri nasıl çoğaltacağınızı öğreteceğim. Sesinde ki ciddiyet, yüzünde ki ufak tebessümün kaybolmasına neden olmuştu. Dersine yoğunlaştığında her zaman takındığı ifadeydi bu. Adımlarını masasına doğru hızlandırarak masasının üzerinde, dördüncü sınıfların ders kitabının ve mürekkebinin hemen yanında bulunan beyaz tüyüne asasını doğrulttu. Tüm öğrencilerin görebileceği bir açıyla sınıfa karşı durarak büyülü sözleri söyledi. ''Bir ve iki, Geminio.'' Asasını tüye iki kez nazikçe vurmasıyla tüyden bir kaç tane daha masanın üzerinde belirmişti. Çoğalan tüyleri göstererek sözlerine devam etti. ''Yapmanız gereken, tüylerinize asanızla iki kez yavaşça vurduktan sonra büyülü sözleri söylemek. Böylece maddeleri dilediğiniz kadar çoğaltabilirsiniz.'' Gözlerini sınıfın üzerinde dikkatle gezdirdikten sonra orta sıralarda oturan bir öğrencinin yanına doğru ilerleyerek hemen yanında duraksadı. Asasıyla sırasının üzerinde duran tüyünü gösterdi. ''Pekâlâ bayan. Önce sizinle başlayalım. Bir, iki ve büyülü sözler. Yapabileceğini umut ediyordu. Zor bir büyü değildi, belki ilk deneme de bile başarabilirdi. Biraz pratik gerektirdiği doğruydu evet, ama dikkat verildiği zaman ilk deneme de dahi yapılabilirdi. Genç cadı tüyüne iki kez vurduktan sonra sözleri söyledi. Bir anda sırasının üzerinde bir kaç tüy daha belirivermişti. Natalie, yüzünde ki gülümsemeyi gizlemeden, keyifli bir ses tonuyla, ''Ah, tebrik ederim. İlk denemede!'' Masasına doğru ilerledi ve yaslandı. Tüm sınıfın gözleri büyüyü ilk yapan öğrenciden sonra Natalie'deydi.
''Herkesin, ilk denemede olmasa da tüylerini çoğaltmasını istiyorum.'' Tüm öğrenciler tüyleriyle uğraşırken Natalie'den onları izliyordu. Her ne kadar birçoğu ilk denemede bunu başarabilmişse de bazıları bir kaç denemeden sonra tüylerini çoğaltabilmişlerdi. Bileğini sıyırarak saatine baktı ve az bir zaman kaldığını görerek dersini sonlandırmaya karar verdi. ''Başka şeyler üzerinde de bu büyüyü uygulamanızı istiyorum. Ne kadar çok pratik yaparsanız sizin için o kadar iyi olacaktır. '' Zilin çalmasıyla öğrenciler ayaklandılar. Kendisine hoşça kalın diyen öğrencilere nazik gülümsemesiyle veda etti. Son öğrenci de sınıftan çıktığında geriye kalan tüy topluluğu sınıfı epey bir pisletmişti. Neyse ki tüm bunları temizlemek fazla zamanını almayacaktı. | |
|
