Zakkum | Zehir Kadehi

***
Neredeyse bir oda büyüklüğünde olan barda hemen hemen
bilinen her türlü içkiyi bulabilirsiniz.
Alkol serbest olmasına rağmen limitlidir. Deneyimli barmen sarhoş
olmamanız için elinden geleni yapacaktır, buna emin olabilirsiniz. Büyük
ve loş salonun güney duvarını boydan boya kaplayan ahşap barın
önünde yüksek iskemlelerden dans pisti direk gözükmektedir. Çoğu
kişinin tercih ettiği mekanda bolca yer vardır.

'' İşte benim bölümüm...''

Karşısında duran enfes içkiler direk olarak ona doğru bakıyordu,tatları mükemmel derecede güzel olan bu içkiler sanki onu kendilerine doğru çekiyorlardı. Bardakların ihtişamlı güzelliği içkiye daha da hoş bir hava katıyordu.Rengarenk bardaklar ve enfes viskiler adeta bir barı andırır gibiydi.Ortalıklarda kimsenin olmaması kendi açısından daha da iyi olmuştu,en azından kimsenin derdi tasası yada sesiyle uğraşmazdı.Kafasını dağıtmak ve arkadaşlarını görmek istiyordu,en azından arkadaşları ona eşlik edebilirlerdi.Lumi'nin ortalıklıklarda görülmemesini fırsat bularak bara doğru yürümeye başladı.Adımlarını kendinden emin bir şekilde atarak bu muhteşem partinin keyfini çıkarmak ve bir an önce sarhoş olmak istiyordu.İçinden gelen çapkınlık duyguları umarım onu yanlış bir şey yapmaya zorlamazdı,şu hayalet kızda fena değildi hani,kendisinden büyüktü ama oldukça ılımlı ve çekiciydi.Hayalet olmasa daha güzel olacaktı ama.Kafasındaki düşünceleri bir kenara atarak bara doğru yaklaştı,kenarda duran boş bir sandalyeye oturarak barmene doğru seslendi ve önünde duran yeşil renkli viskiyi baktı,ismini tam olarak bilmiyordu ama oldukça dikkat çekiciydi,kim bilir tadı nasıldı? Tatmak eğlenceli olabilirdi aslında.Barmenin yanına gelmesiyle önünde duran şu yeşil renkli viskinin adını sordu.Yanıtını aldıktan sonra bu viskiden bir kadeh almak istediğini söyledi ve ardından arkasına yaslanarak etrafı izlemeye başladı.Uzaklardan Pernell'in yüzünü görür gibiydi fakat buraya geleceğinden pek emin değil gibiydi...

Effie ile ayrıldıktan sonra yalnız kalan Pernell muhabbet edip etmediklerinden bir haber olduğu Odille ile Bernard’a gözükmemek için salonun köşelerinden ilerliyordu şimdi. Geleli bir saat olmasına rağmen hala ağzına bir damla içki sürmemiş olması işin ilginç kısmıyken salon artık ciddi ciddi dolmaya başlıyordu. Tek başına bir masayı işgal etmenin haksızlık olacağı kanaatine varırken Truax ile Tyson’ın geldiğini gördü uzaktan. Marcus’da birazdan damlar demekti bu, artık sıcak saatler başlamıştı. Çıkabilecek her hangi bir atışmaya hazırlıklı olarak kıyak bir içki almak adına bara doğru ilerledi Pernell.
Dans pistinde olağanüstü güzellikte dans eden bir kız gördüğündeyse de dondu kaldı. Saçlarının sarısından bacaklarının biçimliliğine kadar şu an kız arkadaşı olup olmadığından emin olamadığı Lauren’e benzeyen dişi cidden Ravenclaw’lı çocuğu epeyce şaşırtmıştı. Bir hayli ilgisini çeken kızı bir müddet bulunduğu yerde durarak izledi, bir yandan da kendince müziğin ritmine ayak uyduruyordu. Effie ile Odille’i çıkardıkları iş için tebrik etmeden geçirdiği tek bir saniye dahi yoktu.
Büyük bara ilerlemek yolunda yeniden adım atarken yolunda gördüğü kız kardeşi ve sevgilisiyle dialog kurma fırsatı olmamıştı, zaten asla onların yanına gitme gibi bir düşüncesi olmayacaktı. Bernard olmadan sevgililerin yanında takılmak katlanılmaz bir cezaydı.
Oldukça geniş bara geldiğindeyse rastladığı dost sima çocuğu gülümsetti. Bir adet ateş viskisi siparişi verirken barmene Xavi ile konuşmaya başladı.

“Selam dostum, keyifler yerinde anlaşılan.”
dedikten sonra çocuğun yanına oturdu.

“Selam dostum, keyifler yerinde anlaşılan.”

Pernell'i uzun zamandır görmemiştim,onu ne kadar çok özlediğimi şimdi daha iyi anlıyordum.Tatilden beri bir kez dahi görüşmemiştik,dostumu görmek bana mutluluk veriyordu,ne zamandır onunla şöyle bir kafa kafaya bir içki içememiştik, kısmet bugüneymiş demek.Gülümsemesiyle yanıma gelmişti ve ortama renk katmıştı.Bugün pek bir şekil giyinmişti, yakıyordu ortalığı desek yanlış olmazdı heralde.Şahsen dostum her zaman böyleydi ama bugün gözüme daha da bir farklı görünmüştü,üstüne giydikleri gerçekten ona yakışmıştı. Dostumu görmek beni ne kadar mutlu etmişti, anlatılamazdı. Arkama yaslandığım gibi birden doğruldum ve Pernell'e doğru bakarak konuşmaya başladım,eğlenceli tavırıma tekrar geri dönüyordum,dostumla konuşmak bana iyi gelecekti,bunu biliyordum.Ayrıca unutmamak lazımdı,Bernard'ı bugün Odille ile başbaşa bırakacaklardı,içeri girerken pek bir soğuk gibiydiler fakat ilerleyen dakikalarda nasıl olurlardı,o bilinmez tabiki.Ama barışmaları gerçekten muhteşem olurdu,onları adlarına çok sevinirdim.Derin düşüncelere dalmışken dostumun yanımda olduğunu unuttum ve ardından hızla atılarak konuşmaya başladım.

'' Olabildiğince yerinde dostum,ya senin keyifler nasıl? Nerelerdesin sen,özlettin kendine be abi.'' dedim ve yanımda duran viskiden bir yudum alarak Pernell'in konuşmasını beklemeye başladım.

Xavi’nin boyu, yüz şekli ve saç rengi olsun Pernell’a epey benziyordu. Bunu şimdi fark etmişti çocuk. Kuzeni Bernard olmasına rağmen Xavi’de de bir akrabalık varmış gibi gelmesi belki de çocuğun içtenliği ve aralarındaki iyi arkadaşlıktan olsa gerekti. O da kardeşi sayılırdı sonuçta. Gryffindor quidditch takımının kovalayıcısı olan Xavi kesinlikle huy olarak Pernell’dan farklıydı. O insanlarla daha yakın olurdu hep. Pern ise sayılı arkadaşlarıyla gezinmeyi severdi.
Çocuğu bu gece burada bulduğu için mutlu olmuştu. O’nunda dile getirdiği gibi bir süredir görüşememişlerdi. Bernard’ın duygusal çöküklükleriyle uğraşma işi oldukça zamanını alıyordu aslında. Tüm hepsi bu ilişki için seferber olmuştu adeta ama kalın kafalı kuzeni hala mutsuzluktan vazgeçmiyordu.

“Tatilin başından beri evden çıkmadık hiç ya, biliyorsun Bernard hala Odille hezimetinin etkisinde.” dedi halden anlar bir şekilde.
Xavi’nin ise Lumi ile olan ilişkisi ne haldeydi hiçbir fikri yoktu. Birazdan o konununda açılacağını bilerek gelen ateş viskisinden büyükçe bir yudum aldı. Acı, sıcak tadı boğazını yakarken her şeyden memnundu.

“Tatilin başından beri evden çıkmadık hiç ya, biliyorsun Bernard hala Odille hezimetinin etkisinde.”

Dediklerine harfi harfine katılıyordum.Bernard'ın bunalımlı zamanlarında hep Pernell ona destek olmuştu,kendisini ondan fazla tanıyordum,çevremi çabuk tanırdım.Ne kadar yakın davranırsam o kişiyi o kadar çok çabuk çözerdim.Aşk hayatındaki söylentileri herkesin dilindeydi,Odille'den nedensiz ayrılışı beni her ne kadar şoke edecek bir duruma düşürsede tam olarak neden ayrıldıklarını bilmiyordum.Birbirini deliler gibi seven o iki insan nasıl ayrılmışlardı,ne olmuştu da böyle bir duruma düşmüşlerdi.Her ne kadar bunları dışarıya yansıtmak istemese de ben Bernard'ın içinde olan o Odille aşkını biliyordum.Söylemiyordu fakat ben onu çoktan çözmüştüm,insanları çok çabuk çözebildiğim gibi çok çabukta silebilirdim.Sempatik ve eğlenceli tavırlarımla herkesin dikkatini çekiyordum,her binayla iyi anlaşırdım tabi Slytherin dışında.Onlara karşı hep bir kin ve düşmanlık beslemişimdir.Fikirlerimi binalardan alarak tekrar Pernell'e doğru döndürdüm.Onu eskisinden daha bir iyi görmüştüm.Görmeyeli baya bir uzamıştı,ergenlik ona gerçekten yaramıştı.Düşüncelerimden kendimi alıkoyarak konuşmaya başladım ve yanımda duran viskimden bir yudum aldım.

'' Biliyorum dostum,Bernard'ın bu zamanlarında yanında olman gerçekten ona büyük moral vermiştir.Yalnız partiye girerken bir masada onları başbaşa gördüm,barışıyorlar mı yoksa? Birbirlerine soğuk davranıyor gibiydiler ama ben içlerinde bir şeylerin yandığından şüpheleniyorum.Hee bu arada senin Lauren ile aran nasıl,anlat bakalım. '' dedim ve gülerek viskimden bir yudum daha aldım.Sohbet oldukça havalıydı,konuşmayı özlemiştim.

Xavi’nin dediklerini ilgiyle dinledi. Bernard ve Odille konusunda ocuğun söylediklerine tamamıyla katılıyordu. İkisinin de içinde bir şeyler çok güçlü yanmaktaydı fakat o kadar dik başlı ve gururluydular ki gerçeğe yaklaşamıyorlardı. Arkadaşını başını sallayarak dinlerken bir yanda da önüne konan ateş viskisinden ikinci yudumu aldı. Çocuğun sonlara doğru söylediği sözler ise içkisinin sıcaklığından daha yakıcı gelmişti kesinlikle.
Lauren… Kızın yokluğuyla yaşamaya öyle alışmıştı ki biri ondan bahsettiğinde tuhaf ve silik bir siluet oluşuyordu sadece gözlerinin önünde. Kimdi O, bazen tanıyamıyordu bile. Hayellerindeki güzel kadın mı yoksa bir zamanlar kalbine sahip olduğu sarışın kız mı çözmek çok zor oluyordu. Ve şimdi yine o bulanıklığı yaşamaya başlamıştı işte. Gözlerinin uzaklaştığını hissetti parti salonundan ama karşısındakinin bekleyen bakışları karşısında cevap vermesi gerektiğini yeniden anımsadı.

“O ve ben şu an belirsiziz.”
O nasıl oluyorsa?
Kızın adını en son ne zaman söylemişti hatırlamıyordu. Direk hitap etmekten ya da söylenmesinin ardından ağızda tatlı bir duygu bırakan isminden özenle kaçıyordu. Xavi’nin aklının karıştığını fark edince devam etti, anlatmakta zorlanıyordu.
“Yani şöyle ki Arthur’a olanlardan sonra O biraz… O tuhaflaştı. Yani na-”
Ve tam bu arada Effie ikinci kez imdadına yetişmişti, güzel olduğu kadar zamanlama konusunda mükemmel olan kız belli ki Xavi’ye hoş geldin demeye gelmişti. O’na minnet dolu bakışlar yollarken kızın yüzünden hiç eksik olmayan gülücüklerini eğlenerek izliyordu.

Loş parti salonunun gürültülü atmosferi altında barda oturan çocuğu seçebilmişti Effie. Uzun boylu Gryffindor halinden hoşnut görünüyorken, davetlisinin mutlu gözükmesi kızı da mutlu etmişti. Hiç düşünmeden Xavi'nin yanına varma kararı aldı. Yüksek topuklarının zemin üzerinde çıkardığı tak seslerini duyamasa da hisseder bir şekilde O’nun yanına ilerlerken yalnız olmadığını fark etti. Eğer yanındaki seçemediği beden bir kıza ya da Lumi’ye aitse yanlarına gitmese daha iyi olacaktı. Aşıkların flörtleşmesini bölen kişi olmak istediği son şeydi. Konuklarına her saniye selam vererek ilerlediğinden onların yanına ulaşmak bir hayli zaman almıştı. Her karşılaştığı, partinin harika olduğunu söyleyerek kızın keyfine keyif katarken Tyson’ın hala gelmemiş olması bu koşullarda bile kendisi için ölüm nedeni olabilirdi işte.
Nihayetinde epey yaklaşmasının sonucunda Xavi’nin yanındakinin Pernell olduğunu çözdü. Daha on dakika önce yanından ayrıldığı çocukla yeniden birleşmesi üzerine eğlenerek iki yakışıklı beyin sohbetlerinin ortasına adeta daldı.

“Hey selam Xavi, gelmene çok sevindim.” derken çocuğa sevgi dolu bir şekilde gülümsüyordu. Ardından az önce ayrıldığı Pernell’ın yanındaki iskemleyi çekip oturdu. Barmen parti sahibesini tanıyarak hemen önlerine bir ateş viskisi koyarken kız sözlerine durmaksızın devam etti.
“Bakıyorum da kafanıza göre bir yer bulmuşsunuz.”
İkisinin de önlerinde duran içkiler yarılanmıştı ve yüzlerindeki ifade hoşnutluk nedeniydi. Ailesinin kaybından sonra arkadaşlarıyla olmak emsalsiz bir şifaydı Eff için.

Pernell'in verdiği olumsuz cevap beni gerçekten çok şaşırtmıştı,belirsiz derken ne kasdetmek istemişti,buna tam olarak bir kavram verememiştim.Yalnız bu dediklerinin çokta iyiye işaret olmadığını açıkça söyleyebilirdim,aralarında neler olduğundan hiç bir haberim yoktu. Kafamı yoklamaya devam ederken viskimden bir yudum daha aldım ve tekrardan Pernell'i dinlemeye koyuldum.Bakalım şimdi ne diyecekti,bunların arasında ne olmuştu da,belirsizlik denilen bir karmaşanın içerisine girmişlerdi,neden benim arkadaşımlarım belirsizlik içerisindeler,artık bundan gına gelmişti.Gülümsememi tekrar yüzüme yerleştirdim ve dediklerini de harfi harfine dinlemeye başladım.

Olanlardan bahsediyordu,olağan şey neydi bilmiyordum.Aslında biraz olaylardan sıradışı kalmıştım ama Lumi'nin beni okulda dört döndürmesi arkadaşlarımla konuşmama bile engel olmuştu nerdeyse.Pernell'in verdiği şaşırtıcı cevaplar bende de bir şok etkisi yaratmıştı,kendimi yaka vermemek istercesine gülümsedim ve ardından düzelir gibi bir şekilde omzunu sıvazladım.'' Takma kafaya dostum,her şey düzelir.'' dedim ve ardından göz kırparak ona azda moral vermeyi çalıştım ve sonunda başarı oldum.Şimdi daha iyi gibiydi,bu konular onu ne kadar yaralardı yada konuşmak istemezdi bilirdim,çünkü aynı başından geçenleri yada konuşmak istemediğinde yüzünde oluşan o simayı çok iyi tanırdım,konuyu değiştirmenin daha iyi olacağını düşündüm ve ileriden gelen Effie'ye doğru bakmaya başladım.Ve tabiki dostumu yalnız bırakmadım,bırakmazdım da ayda yılda bir kere kafa kafaya içki içiyorduk ve onunda tadını en iyi şekilde çıkartacaktık.

İşte partinin en güzel kızı gelmişti,bugünkü şıklığı pahabiçilemez düzeydeydi.Gerçektem muhteşem olmuştu,bir erkeğin başını döndürebilecek kadar güzeldi.Gelmesi iyi olmuştu,tatilden beri onu hiç görmemiştim,Tyson ile olan ilişkileri herkesin dilindeydi.Hatta düğünde çıkan karmaşa bir çok kişinin çoktan dikkatini çekmişti.Her ne kadar bu haber okul gazetelerinde yayınlanmasa da ben neler olup bittiğinden az çok haberim vardı,bir an kendimi bir yazar gibi hissetmiştim yada bu olmamıştı gazeteci mi demeliydim.Kendi kendime sarsaklamış bir şekilde Effie'nin bana o tatlı gülüşüyle selam verdiğini duydum.Pernell ile kafa kafaya gelip tam içerlerken ortalığı Effie basmıştı,gelmesiyle ortama renk katmıştı adeta.Gelmeme sevindiğini söylemişti,bunu duyduğuma bende çok sevinmiştim,onun partisine gelmek benim için bir onurdu,gençlik,delidolu ve çılgıncaydı,bu partiyi asla kaçıramazdım.Elimdeki viskimden bir yudum alırken, Effie'nin konuşmasıyla birden yüzümü değiştirdim ve onu dinlemeye başladım.

Pernell ile güzel bir yer seçtiğimizden bahsediyordu,dediklerine aynen katılıyordum,burası tamda bize göreydi.İçki,mekan,hava işte bunlar bizim aradığımız şeylerdi,biraz hava almaya ve kendimizi rahatlatmaya ihtiyacımız vardı tabiki.Tatlı gülümsemesiyle barmene doğru işaret etti ve ardından kendine bir ateş viskisi alarak bize doğru bakmaya başladı.Aradan saniyeler sürmeden konuşmaya başladım ve tatlı gülümsememi yüzümden hiç eksik etmedim,sohbet etmek güzeldi.Dostumunda konuşmasını bekliyordum ama ilk benim konuşmamın daha iyi geleceğini düşündüm,sonuçta bana karşı bir şeyler söylemişti ve benimde bir şeyler söylemem gerekti.

'' Bu partiyi kaçıramazdım Effie.Gerçekten partiniz muhteşem,buraya geldiğimden dolayı çok mutluyum.Dostlarımla ve sizlerle görüşüyorum.Tatile girdiğimizden beri karşımıza çıkan o sıcak ve bunaltıcı havalar gerçekten beni çok gerdi.Fakat şimdi burda sizlerle olmak gerçekten mutluluk verici bir şey.Dostlarım şerefinize.'' dedim ve arkadan hem Pernell'i hemde Effie'ye kadeh kaldırarak viskimi içmeye devam ettim,ilki bitmek üzereydi nerdeyse.Tadı mükemmeldi,bu viskinin tadını sevmiştim,aroması muhteşem derecede güzeldi.Partinin bu kadar kalabalık ve eğlenceli olacağını hiç düşünmemiştim fakat estetik ve tasarımın muhteşem olduğu bu partide kalabalık hiçte şaşırılacak bir durum değildi.Parti, herşeyiyle mükemmeldi,gençler eğleniyor bizde viskilerimizden yudumlar alıyorduk,olduğum yerden öylece onları seyretmek bana adeta zevk veriyordu.Havamda değildim ama arkadaşlarımla konuşmak gerçekten beni çok rahatlamıştı,şuan çok mutluydum,yüzümdeki gülümseme partiye geldiğimden beri hiç düşmemişti,buna sevinmeliydim.

Hogwarts’ın en tatlı iki erkeğiyle aynı yeri paylaşan Eff, etraftaki kızların Xavi ve Pernell’a nasıl baktığının fazlasıyla farkındaydı. Ama üzülerek söyleyebilirdi ki onlara çocukların kalpleri çoktan kapılmıştı. Tıpkı Eff’ininki gibi… Gerçi sarışın kız bu aralar çocukların ilişki durumunun sallantıda olduğunu duymuştu ya, neyse.

Xavi konuşmaya başlarken sözleri üzerine çocuğa sıkıca sarılmak geldi içinden. En az kızın samimi gülüşü kadar içtendi bu laflarda O, biliyordu. Pernell, Gryffindor’lu çocuğa başıyla destek çıkarken Eff muhabbete adapte olmakta zorlanıyordu. Bir söz söylemek yerine bardağını kaldırıp sevimli bir hal taşıyarak;
“Şerefe.” dedi onlarla beraber. Akabinde gelen koca bir yudum ateş visikisiyle ise bardağını neredeyse yarılamıştı. Ardından Pernell söze başladı, zaten Eff’ten umudu kesmeleri lazımdı. Mutluydu elbette fakat içlerde bir yerlerde aranan sevgili arzusu engelliyordu sürekli konuşmasını.
Son bir umut etrafa bakınırken ortalıklarda dolaşan bir Marcus görmesi heyecandan elindeki bardağı düşürmesine neden oluyordu neredeyse. Bu geldiğinin habercisiydi. Oturduğu yerde dikleştiğindeyse Truax’ın yanından ayrılan sevgilisi görüldü, görmemek mümkün müydü? Hele ki aşkla ararken.
Pernell’ın sözlerini heyecanla kesti.

“Beyler, affınıza sığınarak gitmem lazım benim. Tyson geldi de. Şey, seviliyorsunuz. Yine gelirim.” derken o kadar hızlı konuşmuştu ki anladıklarını umut etmekten başka şansı yoktu elinde. Normalde kimseye bu şekilde davrandığı söylenemezdi fakat Pernell ve Xavi kıza oldukça yakın iki dosttu, kendisini anlayacaklarını biliyordu. Bardağı elinden bara bırakarak, hızla ikilinin yanından ayrıldı. Koşarcasına sevdiğinin yanına gidiyordu.

Effie’nin gelmesiyle birlikte oldukça güzel olan parti kızın saçtığı ışığın gölgesinde sönmüştü sanki. Tahmininde haklı çıkmıştı Pernell, Xavi’ye hoş geldin demek için gelmişti fakat bu aklına yeni bir soruyu daha getirdi elbette. Bunca insanla tek tek uğraşıyor muydu yani? Büyük salonun tüm masalarını gezmek ve insanlarla muhatap olmak kendisi için oldukça zorlayıcı olurdu herhalde. Pernell, Eff’in aksine üşengeç bir insandı. Bu neden ile Allison malikanesinde asla parti düzenleneceğini sanmazdı. Tabi Edlyn ve Charl böyle şeylere kalkışmazsa, ki kalkışmalarını istemiyordu.
Xavi konuşurken çocuğu başıyla onayladı. İçten sözler sarfederdi hep ve bu laflarında da sürekli haklı olurdu. Sözlerin bitmesiyle Eff ve Xavi’ye katılarak bitmeye yüz tutmuş içkisinin bardağını kaldırdı, şerefe.
Ardından söz sırasının kendisine geldiğinin farkındaydı Ravenclaw’lı genç.

“ Sıcağa da bunalmaya da razıyım ben, yeter ki okul olma-” diye başladığı cümle Eff’inin bardağını düşürür gibi olmasıyla duraksama yaşamıştı. Kızın paniğinden anlamıştı Pern, Tys tayfası gelmiş olmalıydı. Devam etmek yerine Eff’e hadi git demeyi seçecekti ki kız söze girdi. Gidiyordu. Kibar sözlerini başını sallayarak ve gülümseyerek onayladı. Giderken kıza iyi şans dileklerini sunmayı aksatmamıştı üstelik. O’nun gitmesinin ardından Xavi ile yeniden baş başa kalmıştı. İçkisinin dibinde kalanları bitirip hızla ve düşünmeden yerinden kalktı.
“Hadi dostum piste, bu şarkı süper.” dedi ve geniş piste doğru ilerledi. Hem birbirlerini öldürmemişlerse Bernard ile Odille’i bulabilirdi belki. Oldukça hızlı bir şarkı salonu doldururken Pernell pistin yolunu tutmuştu.