Verus Magia | Role Play Sitesi
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.



 
AnasayfaLatest imagesKayıt OlGiriş yap

 

 İçimden geçenlerin %1'lik dilimi..

Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Michael Corner
Gryffindor 2. sınıf
Gryffindor 2. sınıf
Michael Corner


Mesaj Sayısı : 178
Yaş : 33
Nerden : Privet Drive
Rp Düzeyi : Afet
Tarafı : Hançer
Kan Durumu : Muggle doğumlu.
Asa : Gizli Sükunet
Rp Yaşı : 14
Rp Sevgilisi : Yok
Kayıt Tarihi : 21/09/09
Ruh Hali : İçimden geçenlerin %1'lik dilimi.. Images12

İçimden geçenlerin %1'lik dilimi.. Empty
MesajKonu: İçimden geçenlerin %1'lik dilimi..   İçimden geçenlerin %1'lik dilimi.. Icon_minitimeCuma 19 Mart 2010, 09:55

Karanlıktı.. Ama şöyle böyle değil, zifiri karanlıktı. Sadece 1 metre önümü görebiliyordum. Yaya kaldırımıydı adımlarımı bastığım sert zemin. Tek bir arabanın dahi geçmediği cadde sol tarafıma düşüyordu. Saat gerçekten baya geç olmalı diye düşündüm.
Kaldırımların dibinde gündüzden kalma sigara izmaritleri çok hafif beliriyordu küçük ışık hazneleriyle. Nedense o beni benden alan kocaman kocaman lambalarda yanmıyordu işte. Bir hareketlenme oldu, çok ani. Gündüzleri caddeye sinmiş araba egzozundan çıkan dumanların sert asfaltın üzerine işleyişi beynimde belirdiği anda oldu bu anilik. Başımı çevirdim sakince. Korkmuyordum, kaybedecek bir şeyim yoktu ne de olsa. Var mıydı yoksa? İrkildim, ruhum evrim geçirdi sanki. Gözlerimin gördüğü de neydi öyle? Gözlerim beni yanıltıyor muydu? İşaret parmağımın üst kısmıyla gözlerimi ovuşturdum. Ordaydın!
Bunun gerçek ya da hayal olma olabilitesini tarttı zihnim 5-6 saniye.
Gözlerin.. Ellerin.. Işığın üzerine düşmemekte gayret edermiş gibi göründüğü o güzel yüzün.. Bu bana verilebilecek en güzel hediyeydi böylesine başı boş bir günde. Hayattaki tek emelim apansız yakalamıştı beni, karşımdaydı.
Birden soğudum.. Daha da soğudum. Göz bebeklerim büyüdü. Ellerim buz kesti adeta. O sen değildin, bir başkasıydı beni heyecanlandıran, kalp atışlarımı 3-4 katına çıkaran. Bu kadar benzerlik olamazdı ki.
Biraz daha yaklaştım daha iyi görebilmek için. Sana bu kadar benzeyen bir başkası! Yabancı biri.. Ben daha ne olduğunu kestiremeden onunla yan yana yürürken buldum kendimi. Ayaklarım benim kontrolümden çıkmıştı adeta. Bu gecede bir terslik vardı, anlamıştım!
Hiç konuşmadık. Öyle heveslenmiştim ki, seni görüp, sana dokunabilmek hayal gibiydi. Ve o hayalimin gerçek olduğunu zannetmişim kısa bir süreliğine. Zihnim hala onun sen olduğunu düşünürken, bedenim hayal kırıklığının etkisinde yürüyordu amaçsız biz vaziyette.
Her an sana dokunabilme isteğiyle dolup taşıyordum, ama sen sandığım bir insanın peşinden gitmekte pişmanlıkla yoğuruyordu beni. İrkildim.
Bu sefer gerçekti işte! Oradaydın. Tam arkamda. Canlı bedenin, ruhumu yerinden oynatan tek kadını görmüştüm arkamı döndüğümde. Bana kızgındın, bana öfkeliydin. Bakışlarından anlamıştım. Ağzımı açıp konuşmak istedim, anlatmak istedim, sana olan sevgimin basıncı boğuyordu beni, nefessiz bırakıyordu. Dilim ters dönmüştü sanki, konuşmuyordu, isteklerime olumsuz cevap verircesine! Ağzımdan çıkacak olan cümleleri kulağına ulaştırmaya uğraşırken, buna engel olan her şeye lanet ediyordum.
Kör olmuş gibiydin.. Ne elini uzattın, ne de gözlerini ikinci kez gözlerime dokundurdun. Gece çıldırmıştı! Kalplerimiz arasında şimşekler çakıyordu fakat sanki aramızda görünmez bir duvar vardı bizi engelleyen.. Kayboldun. Hızlıca arkamı dönüp sana benzeyen o cismi aradım, o da yoktu. Bana kızmıştın. Gittin. İçimdeki fırtınadan habersiz, sana dokunma, seninle konuşma isteğiyle yanıp kavruluşumdan bir haber çektin gittin.

Elim soğudu, kolum soğudu, suretim soğudu, tüm bedenim soğudu, bastığım yer soğudu, her yer buz kesiyordu adeta. Ben soğuktan iki büklüm olurken, ölümün de tadına baktığımı anlamıştım. Gözlerim gittiğin yöne doğru kayık, bembeyazdı. Açık kaldı öylece, kolum kaldırımdan caddeye doğru savrulurken.
Bizi ne engellemişti? Ya da biz biz miydik?

Aradan biraz zaman geçtiğini hissettim sağlam kalan duyularımla. Ve bir ses.. İnce, tiz bir ses. Bana hitap ediyordu, adımı anıyordu yüksek desibelin kulağımdan içeri girmesini sağlayarak:
- Muhammet, Muhammet uyan..

Rüyaymış.. Gözlerimi hızlıca açtım, kendimi kabusun gerçek olmadığına hemen inandırayım diye. Çok sıcak bir yaz günüymüş aslında o gün. Ve ben çekip gittiğin anı tiyatro gibi canlı canlı yaşarken, sen bir salıncakta sallanıyormuşsun uykun sırasında. Gel de bugünü güzel yaşa, gel de nasılsın diye sorulduğunda iyiyim diye cevap ver. Gel de geleceğinden endişe etme.

Yalnızlıkta soğukmuş vesselam! Hele ki geceleri, sormayın gitsin..






Muhammet Öcalp.
03 Temmuz 2009
02:06
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
İçimden geçenlerin %1'lik dilimi..
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Verus Magia | Role Play Sitesi :: Rp Out :: Paylaşımlarınız :: ¨Sizin Kaleminizden -
Buraya geçin: