Verus Magia | Role Play Sitesi
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.



 
AnasayfaLatest imagesKayıt OlGiriş yap

 

 C'era Una Volta

Aşağa gitmek 
2 posters
YazarMesaj
Calypso Hera Malignité
Müzisyen
Müzisyen
Calypso Hera Malignité


Mesaj Sayısı : 29
Yaş : 29
Nerden : İtalya
Rp Düzeyi : Muazzam
Tarafı : ^^
Kan Durumu : Safkan
Asa : Saplantılı Doğru
Rp Yaşı : 20
Patronus : Sirene
Rp Sevgilisi : Her şeyi hallettik bir sevgili eksikti zaten...
Kayıt Tarihi : 21/11/09
Ruh Hali : C'era Una Volta Soguk10

C'era Una Volta Empty
MesajKonu: C'era Una Volta   C'era Una Volta Icon_minitimePaz 10 Ocak 2010, 20:18

Saatin sabahın üçü olmasına aldırmadan gelmişti kilisiye.O karlı uzun yol onun için ne kadar çekilmez olursa olsun.Az önce aldığı baykuş postası , yol ne kadar çekilmez olursa olsun onu ikna edecek sözler içeriyordu.Neden gecenim bir saati burada olduğunu tekrar anlamak için yol boyunca okuduğu mektubu yada birkaç kısa kelimeyi cübbesinin cebinden çıkarıp tekrar okudu.

"Saat 3'te San Pietro Kilisesinde...
Orada Ol..."
Mektubu okuduktan sonra tekrar derin bir nefes aldı.Bu aralar Fafelya'yı ne kadar görmek isterse istesin onun kendisini görmek istemediğini adı gibi biliyordu.Kız kardeşiyle arası Hogwarts'tan beri oldukça kötüydü.Asla da yeterince iyi olmamıştı ki zaten.Onlar ikiz olmaları dışında çok farklılardı.Öncellikle biri Slytherin'e diğeri Ravenclaw'a gitmişti.Ve birisi ruhunu karanlığa adamış diğeri ise hayatı boyunca herkese karşı ikili oynamıştı.Ve son olarak ikiside birbirlerinin yaşayış tarzlarından memnun değildi.Ayrıca Calypso , Fafelya'nın onu gördüğü ilk yerde onu öldürmeye çalışacağından da adı gibi emindi.

Bu düşüncelerle kilisenin eski tahta kapısını tek eliyle iterek içeri girdi.Eski bir kiliseydi ve Calypso buraya geleli en az 15 yıl oluyordu.Evet aslında kiliseyle arası pek iyi değildi.Söylediği yalanları , oynadığı oyunları düşününce buraya ,Tanrı'nın evine, hangi yüzle gelebilirdi bilmiyordu.İçeriye attığı her adımda sanki geçmişiyle, bir zamanlar ki o küçük kızla ... Gerçek ailesini hiç bir zaman tanıma fırsatı olmamış küçük bir kızla - kendisiyle yüzleşiyordu adeta.İşte bu en korktuğu şeydi.Peki ya Fafelya ? Oda aynı şeyleri hissediyor muydu ? Calypso bu saçma sapan duygulardan kurtulmak için derin bir nefes aldı.Burası eski bir kiliseydi ama yine de rahip yada rahibelerden birinin burada gece nöbeti falan tuttuyor olması gerekmez miydi ?

Calypso kendini anlamlı düşüncelerden boş düşüncelere sürüklerken duyduğu kapının çarpma sessiyle irkildi."İşte başlıyoruz..." dedi sessizce ve kapıya doğru döndü.
"Ben de seni bekliyordum" dedi ve bir kaç adım kendisine gelmekte olan kadına doğru adım attı.Hiç değişmemişti ; aynı saçlar , aynı gözler ve aynı karanlık ... Ama Calypso onun aksine çok değişmişti.Sadece hala aynı oyunları oynuyordu.


En son Calypso Hera Malignité tarafından Cuma 15 Ocak 2010, 22:30 tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Cwene Ellenweorc Flynn
Uçuş Profesörü
Uçuş Profesörü
Cwene Ellenweorc Flynn


Mesaj Sayısı : 26
Yaş : 30
Rp Düzeyi : Çığır açan, akla zarar!
Tarafı : Aydınlık
Kan Durumu : Safkan
Rp Yaşı : 23
Kayıt Tarihi : 21/11/09
Ruh Hali : C'era Una Volta Melek10

C'era Una Volta Empty
MesajKonu: Geri: C'era Una Volta   C'era Una Volta Icon_minitimePtsi 11 Ocak 2010, 18:32

Kabusu düşünmemeye çalışarak kiliseye doğru yürüyordum. Anlamsız hayatımın nedenine doğru ilerlerken, neden San Pietro Kilisesi'ni seçtiğimi bilmiyordum. Çocukluğumdan beri yaşadığım her şey bir hayalden farksızdı. Lanetlenmiştim... Ruhumu çoktan kaybetmiştim. Yaşamak anlamsız olsa da, ölememek daha aptalca geliyordu. San Pietro'ya 200-300 metre vardı. Cisimlenmek istemediğim için yürüyordum. Ödünç aldığım siyah baykuşun kilisenin tepesine tünemiş beni beklediğini görebiliyordum. Mesajı hatırladım.

"Orada ol..."

Rüyamda ne gördüğümü hatırlamıyordum. Ama etkilendiğim kesindi. Onunla yüzleşmeye hazır olduğumu biliyordum. Kardeşimi ne kadar görmek istediğimi kelimelerle anlatamazdım. Ama ona o kadar kızgındım ki, ne yapacağımı bilmiyordum. Kilisenin kapısını ittiğimde, az bir kuvvet uygulamış olmama rağmen savrularak açıldı. Rahip ve Rahibelerin uyuduğundan ve bu gece kalkmayacaklrından emindim. Kapıyı hızla kapadıktan sonra beni bekleyen Hera'ya aldırmadan ilerledim ve dua etmek için düzlerimin üzerine çöktüm.
"Tanrım, bana güç ver. Bana dayanma gücü ver. Amin."
Beni sessizce beklediğini biliyordum. Derin bir nefes alarak yerimden kalktım. Oturduğu bölmeye gelip, aramızda pek fazla aralık bırakmadan oturdum. İsa'nın ve Meryem'in görüntülerine bakarken Hera'nın çocukluğumdan beri yaptıkları aklıma geliyordu. Ben ona ne kadar yaklaşsam o o kadar uzaklaşıyordu. Kıskançlık her şeyin başıydı sanırım. Bizde öyle olmuştu en azından.
"Burada olmak senin için nasıl bir duygu Hera. Burada, Tanrı'nın evinde."
Cevap verme tenezzülünde bulunmaması sinirlerime dokunuyordu. Fakat düşündüğü belliydi. Sinirlerime hakim olmaya çalışıyordum. Ruhumun bir parçasının dahi içimde olduğunu düşünmeye çalıştım ama nafileydi. İçimdekileri dökmek istiyordum. Ama sustum. Sustuğum o anı hatırladım. O acıyı hissettiğimde... Ruhumdan koparıldığım o anı hatırladım. Gözlerimin ıslandığını hissedebiliyordum ama umurumda değildi. Bir an o evde oturduğum zamana gittim. O muggle'ların aptal kutusu dediği şeyi izliyordum. Birden ruhumun çekildiğini hissetmiştim. Neler yaptığını anlamam gerekirdi. Bilmem gerekirdi. Ama onun bunu yapmayacağına inandırmıştım kendimi.
"Non posso mai andare in paradiso. A causa tua..."

___________________

Spoiler:
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Calypso Hera Malignité
Müzisyen
Müzisyen
Calypso Hera Malignité


Mesaj Sayısı : 29
Yaş : 29
Nerden : İtalya
Rp Düzeyi : Muazzam
Tarafı : ^^
Kan Durumu : Safkan
Asa : Saplantılı Doğru
Rp Yaşı : 20
Patronus : Sirene
Rp Sevgilisi : Her şeyi hallettik bir sevgili eksikti zaten...
Kayıt Tarihi : 21/11/09
Ruh Hali : C'era Una Volta Soguk10

C'era Una Volta Empty
MesajKonu: Geri: C'era Una Volta   C'era Una Volta Icon_minitimeCuma 15 Ocak 2010, 22:25

Calypso bakışlarıyla, ona aldırmadan geçen ikizini takip etti.Ne yapmaya çalıştığını ikizi dizlerinin üzerine çöküp Calypso'nun asla söyleyemeyeceği o sözleri mırıldandıktan sonra anladı.
"Tanrım, bana güç ver. Bana dayanma gücü ver. Amin."
İçinin bir an için paramparça olduğunu hissetti.Onun asla yapamayacağı bir şey yapıyordu Fafelya.Tanrı ve kendisiyle yüzleşiyordu.Calypso bunu her zaman yapmak istemiş ama gerekli cesareti asla kendinde bulamamıştı.Ama bunu Fafelya'ya belli edemezdi.Yaptığı bir çok şeyden pişman olduğunu asla Fafelya'ya belli edemezdi.Bu nedenle Fafelya yavaşça ona doğru dönerken Calypso kalbinde beslediği duyguları bir kenara bıraktı ve ona eskisi gibi -acımasızca- bakmaya başladı.
"Burada olmak senin için nasıl bir duygu Hera. Burada, Tanrı'nın evinde."
Tanrı'nın Evi ... Bu kelime uzun zamandır Calypso'nun yüzleşmekten korktuğu ve unutmaya çalıştığı bir kelimeydi.Uzun zamandır korkutuyordu onu.Fafelya'da bunu çok iyi biliyordu zaten.
"Nasıl olduğunu bilirsin Mia.." saçma olduğunu biliyordu ama o an titreyen dudaklarından sadece bu sözler dökülmüştü.Devamını getirmesi gerektiğini biliyordu bu nedenle kollarını iki yana açarak devam etti. "Senin gibi hissediyorum...Soğuk ve bir o kadar da boş"

Gerçekten de titriyordu ama bunu Fafelya'ya belli etmemek için elinden geleni yapıyordu.Büyük ihtimalle de Fafelya bunu anlamamıştı.Biliyordu anlasaydı bir şeyler söyleyip mutlaka onunla dalga geçerdi.Bunu hakediyordu aslında her şey onun suçuydu ve yıllarca hatası için özür bile dilemeyende oydu.Evet pişmandı ama bunu kalan ruhunun en derin parçalarından birine gömmeyi tercih ediyordu.Tekrar hatırlamak istemiyordu yada kendisine hatırlatılmasını.Fafelya'ya olanlar yüzünden pişmandı , yaptıkları yüzünden değil.
Tıpkı eskisi gibi olabildiğince acımasızca Fafelya'ya bakmayı sürdürüyordu.Derin sessizlik canını sıkmıştı.Bu nedenle tam 'neden buradayız' gibisinden bir şeyler söyleyecekken kilise tekrar Fafelya'nın intikam dolu sessiyle yankılandı.

"Non posso mai andare in paradiso. A causa tua..."
Bu kelimelerden sonra adeta dondu.Söyleyecek yada inkar edecek hiçbir şey yoktu ortada.Doğruydu...Hepsi Calypso'nun yüzündendi.Belki de mutlu bir hayat sürecekti ikizi ama onun yüzünden mahvolmuştu her şey.Ama o an aklına takılan şey tekrar özür dilemesine ve tüm suçu üzerine almasına engel oldu.
"Ruhunun kalan her bir parçasını Karanlığa satarak zaten cennet pasaportunu çöpe attın Fafelya!"

Bu sözleri içindeki tüm nefretle haykırarak söylemişti.Sesi kilisede yankılanırken Calypso'da söylediği her bir kelimeyi tekrar içinden tekrar etti ve arkasını dönüp bir kaç saniye Fafelya'yı görmemek hatta orada hiç olmamış olmayı diledi.Onu görmeyi istiyordu aslında şuana kadar.Gerçekten iyi bir fikir değildi hem de hiç...


Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
C'era Una Volta
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Verus Magia | Role Play Sitesi :: World Tour :: Roma :: ¨San Pietro Kilisesi -
Buraya geçin: